Tom echt in Chambana!!!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Tom
02 Oktober 2008 | Verenigde Staten, Urbana
Jo peoples,
Ik ben dan nu toch echt in Chambana :) De voeten staan stevig op Amerikaanse grond.
De reis ging eigenlijk heel smooth en voorspoedig. De vlucht naar Philly was erg lang, maar op een gegeven moment gingen ze films draaien (ik ben een van de gelukkigen die Min's Island hebben mogen zien) en dat maakte het toch wel wat aangenamer. De douane op Philly international airport (leluk!) stelde niet zoveel voor en ik was zo bij mijn vliegtuig naar Chicago. In het vliegtuig had ik mijn eerste dikke mensen ervaring :) (jaja Liesbeth, ik heb er ook eentje gehad). De mevrouw die naast me tussen haar leuningen plofte kreeg de gordel niet dicht, dus moest er eentje extra gehaald worden. Maar ze was best gezellig (dus de stelling klopt nog Urjen :)). Dat valt me ook wel op hier. Dat veel mensen gewoon relaxed een praatje met je maken en heel snel sorry zeggen als ze denken dat ze iets verkeerds hebben gedaan.
Eenmaal op Chicago O'Hare moest ik op zoek naar de bus naar Chicago, die ik van te voren geboekt had. Ik had eerst het verkeerde busje, van de concurrent :), die me daarop probeerde te overtuigen dat zij toch echt beter waren en me een mooi foldertje heeft gegeven. Na een half uurtje ofzo kwam het goede busje. Het was best mooi, hij had keihard de radio aanstaan, want de eerste playoff wedstrijd tussen de Chicago Cubs en de Los Angeles Dodgers werd gespeeld en hij had al vanaf zijn 10e de Cubs aangemoedigd in elke wedstrijd. Jammergenoeg gaven de Cubs de wedstrijd uit handen na een 2-0 voorsprong en verloren met 7-2 (geloof ik). Ik kon nog net mijn ogen openhouden en een goed gesprek over poker voeren. Hij had vroeger ook gepokerd en ook veel geld gewonnen en heel veel verloren :) Alleen hij moest ophouden te spelen omdat ie op een gegeven moment trouwde. Prachtig die kerel :) Hij had ook op een truck gezeten die van de oostkust naar de westkust reed. Hij adviseerde me om te reizen naar Seattle of naar Salt Lake city om daar van het gave landschap te genieten.
Ok, genoeg gelul over de buschauffeur, prachtkerel :) Kevin, een PhD die werkt op het lab van mijn begeleidster kwam me de sleutel van mijn appartemnt brengen en ik ben na een heerlijke douche waarbij ik erachter kwam dat ik het douche gordijn beter aan de binnenkant van de badkuip had kunnen hangen, gaan slapen.
Ik ben dan nu toch echt in Chambana :) De voeten staan stevig op Amerikaanse grond.
De reis ging eigenlijk heel smooth en voorspoedig. De vlucht naar Philly was erg lang, maar op een gegeven moment gingen ze films draaien (ik ben een van de gelukkigen die Min's Island hebben mogen zien) en dat maakte het toch wel wat aangenamer. De douane op Philly international airport (leluk!) stelde niet zoveel voor en ik was zo bij mijn vliegtuig naar Chicago. In het vliegtuig had ik mijn eerste dikke mensen ervaring :) (jaja Liesbeth, ik heb er ook eentje gehad). De mevrouw die naast me tussen haar leuningen plofte kreeg de gordel niet dicht, dus moest er eentje extra gehaald worden. Maar ze was best gezellig (dus de stelling klopt nog Urjen :)). Dat valt me ook wel op hier. Dat veel mensen gewoon relaxed een praatje met je maken en heel snel sorry zeggen als ze denken dat ze iets verkeerds hebben gedaan.
Eenmaal op Chicago O'Hare moest ik op zoek naar de bus naar Chicago, die ik van te voren geboekt had. Ik had eerst het verkeerde busje, van de concurrent :), die me daarop probeerde te overtuigen dat zij toch echt beter waren en me een mooi foldertje heeft gegeven. Na een half uurtje ofzo kwam het goede busje. Het was best mooi, hij had keihard de radio aanstaan, want de eerste playoff wedstrijd tussen de Chicago Cubs en de Los Angeles Dodgers werd gespeeld en hij had al vanaf zijn 10e de Cubs aangemoedigd in elke wedstrijd. Jammergenoeg gaven de Cubs de wedstrijd uit handen na een 2-0 voorsprong en verloren met 7-2 (geloof ik). Ik kon nog net mijn ogen openhouden en een goed gesprek over poker voeren. Hij had vroeger ook gepokerd en ook veel geld gewonnen en heel veel verloren :) Alleen hij moest ophouden te spelen omdat ie op een gegeven moment trouwde. Prachtig die kerel :) Hij had ook op een truck gezeten die van de oostkust naar de westkust reed. Hij adviseerde me om te reizen naar Seattle of naar Salt Lake city om daar van het gave landschap te genieten.
Ok, genoeg gelul over de buschauffeur, prachtkerel :) Kevin, een PhD die werkt op het lab van mijn begeleidster kwam me de sleutel van mijn appartemnt brengen en ik ben na een heerlijke douche waarbij ik erachter kwam dat ik het douche gordijn beter aan de binnenkant van de badkuip had kunnen hangen, gaan slapen.
-
27 Oktober 2008 - 08:54
Thomas:
Dat valt dan toch een beetje tegen, het makkelijk langs de douane komen, na het telefoongesprek met 't consulaat...;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley