Week Urbana en weekend Chicago :D

Jo peoples,

Na een sportief 2e weekend hier (heerlijk potje Ultimate Frisbee gespeeld) en een week vol interessante artikelen lezen met als afsluiting een heerlijk weekendje Chicago, hier bericht van Tom :)

Na veel gelees en heen en weer ge-e-mail met mijn begeleidster (die komt als het goed is deze week terug) heb ik dan eindelijk een project. Het heeft niet direct met antivries eiwitten te maken, maar wel indirect :) Ok, ik zal het even in Jip en Janneke taal proberen uit te leggen. Toen Antarctica zich afsplitste van de grote oer landmassa die er in het begin der tijden was en door de temperatuur barriere (door de stroming om Antarctica heen) werd het gebied daar in't zuiden best wel moeilijk om te overleven. De enige vissen die daar konden overleven waren vissen met een bepaald eiwit (antivrieseiwit) dat hun beschermde tegen bevriesing. Deze soort vissen heeft zich verder ontwikkeld in een heleboel soorten (groot en klein). Nu is er zelfs een soort vissen die helemaal doorzichtig zijn. Ze hebben geen hemoglobine (die zorgt voor zuurstof transport in je bloed en zorgt er ook voor dat je bloed rood ziet) en ook geen myoglobine (zuurstoftransport in de spieren). De zuurstofconcentratie in ijskoud water is stukken hoger dan in normaal water, dus die vissen hebben geen hulpmiddelen (hemoglobine etc.) nodig om zichzelf van zuurstof te voorzien. Deze speciale "ijsvissen" zijn de genen voor hemoglobine en myoglobine gewoon kwijtgeraakt omdat ze die niet speciaal nodig hadden. Nu zijn er in ijsvissen toch bepaalde overblijfselen van deze genen ontdekt, die misschien toch nog een beschermende functie hebben (tegen bepaalde stress factoren die met de extreme kou te maken hebben). Ik ga kijken naar een neuroglobine (in de mens een zuurstof drager in het zenuwstelsel en de hersene) en kijken wat voor functie het nu precies heeft (want het hoeft geen zuurstof meer te vervoeren). Waarom is het er dan toch nog?

Op deze link kunnen jullie een leuk verhaal horen (het is wel in't Engels) van mijn begeleidster. Christina Cheng (dat Chinese dametje) is mijn begeleidster:
http://publicaffairs.illinois.edu/slideshows/Antarctic_Notothenioids/

Verder heb ik net een heerlijk weekendje Chicago gehad. Ik was in contact gekomen met een Noorse professor (Vetle Torvik) die hier doceert op de uni en die innebandy (floorball) speelde in Chicago. Hij zat bij de floorballclub in Chicago, ging dit weekend erheen en vroeg of ik mee ging. Dus ik ben meegegaan. We gingen vrijdagmiddag al want er was een verjaardag van een van zijn Noorse vrienden. De Noren keken me eerst een beetje moeilijk aan (want Nederland had net deze week met 1-0 van Noorwegen gewonnen met voetbal :P). Daarna heerlijk gelunched met Noren, Zweden en wat Amerikanen in een Braziliaans steakrestaurant. Je had een mooi rond viltje met aan de ene kant rood en de andere kant groen. Als je de groene kant boven had liggen kwamen obers met pinnen met vlees langs en vroegen wat je wilde hebben. Echt heerlijk :)
Na onze heerlijke maaltijd zijn we vlakbij de 'house of blues (een landmark in Chicago schijnt, waar goeie blues concerten gehouden worden) een potje gaan bowlen. Het team van de Noren en 1 Nederlander heeft de Zweden even ingemaakt.
Daarna naar het huis van de jarige job (Anders) gegaan en daar een potje gepokerd, waar ik bijna gewonnen had met mijn huge chiplead; helaas verloor ik 4x achtereen (met een keer een lelijke straat Aas 2 3 4 5 tegen op de river).
De volgende ochtend in de kerk (ja ik heb niet gevloekt) gefloorbald. Na een heerlijke lunch in het kleine Zweedse restaurant "Tre Kronor" (zo uit de Lonely Planet genomen) hebben die lui mij op sightseeing tour genomen door Chicago. Het hele mooie Milennium Park waar je mooie concerten kan bijwonen (en ik mijn "date" de volgende keer wel mee kon nemen zeiden ze :P) en de beroemde Hancock tower (de hoogste wolkenkrabber van Chicago) eindigden we bij "Chilli's", waar we heerlijke Fajita's (Mexicaanse wraps) gegeten hebben. 's Avonds heerlijk voor de tv gehangen met chips en bier en American Football (toen ze me de regels uitlegden was het best leuke sport om te kijken) en Ijshockey (de Chicago Blackhawks hadden helaas verloren) gekeken.
De volgende dag met Vetle Torvik weer teruggereden. Ik ben langs zoveel sportstadions gekomen. Anders woonde echt om de hoek bij het Chicago Cubs (honkbal) stadion. Aan de rand van de stad lag het Chicago White Sox (ook honkbal) stadion. En ietsje verder de stad in lag het stadion waar de Chicago Bulls (basketbal) en de Chicago Black Hawks (ijshockey) samen speelden. Vetle heeft zelfs aangeboden dat ik zijn auto wel eens mocht lenen als ik ergens heen wilde (of veel boodschappen moest doen ofzo). Relaxed toch :)

Ik hoop dat het verhaal niet te lang is geworden en leuk was om te lezen. De foto's zijn weer te zien op mijn picasa website. Deze week moet ik toch echt aan de bak in het lab (mijn begeleidster komt terug).

Tot de volgende keer!